อุทยานแห่งชาติทองผาภูมิ

เคยไปอุทยานแห่งชาติทองผาภูมิช่วงหน้าหนาวค่ะไปกับเพื่อนผู้หญิงหนึ่งคนตั้งใจจะไปถ่ายภาพประกอบวิว ไปถึงก็ล่วงบ่ายสามโมงไปแล้ว ติดต่อเจ้าหน้าที่ได้พักเป็นบ้านบนต้นไม้หลังเล็กมีห้องเล็กนิดเดียวนอนได้สองคน อีกศอกเดียวศอกกว่าก็ติดประตูห้องน้ำแล้ว และมีระเบียงหน้าห้องเล็กๆ พอให้ได้ชมวิว แต่มีต้นไม้ขึ้นบังพอสมควร บรรยากาศเงียบสงบ ไม่มีคนอื่นนอนเลย เงียบจนออกจะวังเวงๆ

ชมวิวกันไปสักพักก็เริ่มโพล้เพล้ จึงล็อคทางขึ้นกระท่อมแล้วเข้าห้องนอนเตียงนอนปูกับพื้นห่างจากประตูห้องไม่เกินเมตร เราล็อคห้องเรียบร้อย เพื่อนไม่ยอมอาบน้ำเพราะหนาว แถมฝนยังตกอีก เราเลยไปอาบน้ำเย็นจนขนลุกอาบไปกระโดดไป อาบเสร็จนั่งคุยกันเบาๆ ไปสักพักได้ยินเสียงเหมือนคนเหยียบบันไดกระท่อมขึ้นมาแต่เสียงเงียบไปตอนถึงประตูทางขึ้นกระท่อม แต่ก็ไม่มีเสียงเดินลงด้วยอะ

เรามองหน้าเพื่อนเพื่อนมองหน้าเรา ตั้งใจฟังเสียง แต่ก็ไม่มีเสียงอะไรต่อ จะออกไปดูก็ไม่กล้า คนข้างล่างไม่น่าจะเปิดประตูทางขึ้นๆ มาได้ เพราะประตูต้องเปิดจากด้านล่างแล้วดันขึ้นเหมือนเปิดฝ้าเพดาน แถมยังมีกลอนตัวใหญ่ล็อคจากด้านบน ไม่น่าจะเปิดขึ้นมาตามปกติได้ เรานั่งนิ่งฟังเสียงกันไปสักพักหนึ่ง ตอนแรกเดาว่าหรือเป็นเจ้าหน้าที่มาเดินดู แต่ทำไมมีแต่เสียงเดินขึ้น ไม่มีเสียงเดินลง ผ่านไปพักใหญ่ก็ยังไม่มีเสียงเดินลงหรือเสียงอะไรอีก

ช่างเถอะเช็คประตูหน้าต่างให้เรียบร้อยแล้วปิดไฟนอนดีกว่า กะตื่นเช้าๆ ไปสูดอากาศ เรานอนด้านติดห้องน้ำ ส่วนเพื่อนนอนด้านขวามือเรา หลับไปได้สักพัก ไม่ทราบว่านานเท่าไหร่อยู่ๆเราก็ลืมตาขึ้นมาเอง มองความมืดที่พอเห็นเงาลางๆเห็นผู้หญิงผมยาวสีดำ ใส่ชุดผ้ายืดนุ่มๆแต่ไม่รัดรูปนะ เป็นชุดพอดีตัว เหมือนกางเกงวอร์มผ้ายืดสีขาวกับเสื้อยืดสีขาวแขนยาวรัดข้อมือ รูปร่างสูงโปร่ง แต่สีขาวของเสื้อดูมอๆ เก่าๆ หมองๆ หน่อย เดินข้ามเราทางปลายเท้า เพื่อไปเข้าห้องน้ำ ประตูห้องน้ำเปิดและปิด และมีเสียงเปิดก๊อกน้ำ เรานึกว่าเพื่อนลุกไปเข้าห้องน้ำ

ก็ไม่ได้อะไร ตะแคงตัวไปทางขวาเพื่อนอนต่อ แต่ภาพที่เห็นคือ เพื่อนเรายังนอนอยู่ ทางขวาเหมือนเดิมนี่หว่าและเสียงใช้น้ำในห้องน้ำก็ยังดังอยู่ พูดแล้วขนลุก ตอนแรกว่าจะปลุกเพื่อนแต่อย่าดีกว่าบรรยากาศเหมือนเรากับจะเรียกอะไรดี กำลังใช้ห้องร่วมกันอยู่ ถ้าลุกขึ้นมาคุยกันแล้วเค้าจะออกจากห้องน้ำมาร่วมวงรึเปล่าก็ไม่รู้ เลยนอนๆไปดีกว่า เช้าค่อยว่ากันคิดแล้วก็หลับไปเลยเช้ามาถามเพื่อน เพื่อนบอกได้ยินเหมือนกัน และนึกว่าเป็นเราไปเข้าห้องน้ำเหมือนกัน

แต่พอหันมาเห็นเรานอนอยู่เลยรู้แต่ไม่พูดอะไร กะมาคุยกันตอนเช้าเหมือนกันใครจะไปพักที่กระท่อม อย่าลืมมาเล่าสู่กันฟังต่อนะถ้าเจออะไร…ในความรู้สึกของเราเหมือนในใจมันรู้สึกว่า คงเป็นคนที่เคยมาพักที่นี่แล้วมีเหตุอะไรเกิดขึ้นจนไม่ได้กลับบ้าน แต่วิญญาณยังคงวนเวียนอยู่เลยมาปรากฎตัวให้รับรู้ เช้าเลยอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้เค้าไป ขอให้ไปสู่สุคติในเร็ววัน มีโชครุ่งเรือง นะเพื่อน…ก่อนกลับไปแวะไปถามเจ้าหน้าที่ว่าที่บ้านหลังนี้

หรือที่นี่มีอะไรรึเปล่า เจ้าหน้าที่บอกว่าไม่มีอะไรค่ะ เราก็ไม่ว่าอะไรแต่ก็ไม่ได้เล่า ให้เจ้าหน้าที่ฟังเช่นกัน จริงๆก็ดีใจเหมือนกันนะ เพราะเป็นประสบการณ์ตรงครั้งแรกกับวิญญาณ เกิดมาไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อน และไม่ได้ฝันไปแน่ๆ เพราะเพื่อนก็ตื่นและได้ยินเหมือนกัน แต่เพื่อนไม่ได้เห็นเหมือนเราแค่ได้ยินเสียงคนใช้ห้องน้ำและมองมายังเห็นเรานอนอยู่

แต่ปรากฎว่าพอหลับกันไปอีกครั้ง เพื่อนกลับฝันถึงผู้หญิงคนเดียวกัน มีลักษณะเดียวกันกับที่เราเห็นเลยเหมือนเค้ามาหาเพื่อนในฝันแบบไม่ค่อยประสงค์ดีเท่าไหร่ ยืนอยู่ที่ปลายเตียง แต่ห้องกลับเป็นห้องที่ใหญ่กว่าห้องที่เราอยู่และดูดีกว่า ในห้องที่เพื่อนฝันมีรูปหลวงปู่ครูบาอาจารย์ของพวกเรา วางอยู่ด้านติดหน้าต่างเพื่อนเลยกระโดดคว้ารูปครูบาอาจารย์มาถือไว้ ผู้หญิงคนนั้นก็หายไป